Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1  
Παλιά 25-09-09, 13:43
Το avatar του χρήστη varthol
varthol Ο χρήστης varthol δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 20-11-20 10:56
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Post Ο Νικηταρας....

Σαν και σήμερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, πέθανε ο Νικηταράς. Λησμονημένος και πάμφτωχος...

Μέσα στην δίνη του προεκλογικού αγώνα, απαρατήρητη σίγουρα θα περάσει η επέτειος του θανάτου του Νικήτα Σταματελόπουλου, - του γνωστού Νικηταρά. Είναι επόμενο, αφού οι διαφορές είναι πολύ μεγάλες: πέρασε την ζωή του από μάχη σε μάχη , - όχι κοινοβουλευτική ή ... προεκλογική αλλά ουσιαστική, - δεν είναι λίγο να σφυρίζουν οι σφαίρες δίπλα σου , οι τωρινοί πρωταγωνιστές ποτέ δεν πολέμησαν, - ίσως λόγω και χρονικών συνθηκών, αλλά πολλοί από αυτούς προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα : ποτέ δεν δούλεψαν….
Ο Νικηταράς διέφερε και σε άλλα: Γενήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα της Αρκαδίας και από 11 χρονών ακολούθησε τον πατέρα του στο κλέφτικο. Κατόπιν η συμμετοχή του στον απελευθερωτικό αγώνα ήταν πλουσιότατη. Πήρε μέρος και πρωταγωνίστησε σε πολλές μεγάλες και νικηφόρες μάχες: Βαλτέτσι, Δολιανά, Τριπολιτσά, Δερβενάκια, Αγιονόρος, Άγιος-Σώστης κ.λ.π.¨
Όλη η πορεία και δράση του Νικηταρά κατά την επανάσταση αλλά και μετά την απελευθέρωση χαρακτηρίζεται από ανιδιοτέλεια, τόλμη γενναιότητα αλλά και μετριοφροσύνη: «εις τους κινδύνους πρώτος, την διανομήν των λαφύρων φεύγων». Λάθος. Σήμερα ισχύει το αντίθετο... Ποτέ δεν συμπάθησε τους Βαυαρούς γιαυτό αυτό και φυλακίστηκε, - όχι, δεν πρόλαβε να διαφύγει στο εξωτερικό, ούτε συμβιβάστηκε .. υπογείως ή μη, κατόπιν του δόθηκε ¨χάρη¨,- αφού πρώτα από τις κακουχίες είχε τυφλωθεί, κι έζησε μαζί με την γυναίκα του Αγγελική πολύ φτωχικά, η απόφαση συνταξιοδότησης της « Αγγελικής χήρας μετά του Ιωάννου 20ετούς ορφανού του ποτέ στρατηγού της φάλαγγας Νικήτα Σταματελόπουλου» αναφέρει πώς χορηγήθηκε στις 26 Αυγούστου 1854 και το ποσό ήταν 111 δραχμές…
Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ,- Νικηταράς, άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, στον Πειραιά. Λησμονημένος, τυφλός πέθανε κυριολεκτικά στη «ψάθα», πάμφτωχος.
Κρίμα. Μία ...ταχύρρυθμη εκπαίδευση από τους μεγάλους δασκάλους της ρεμούλας και της απάτης της εποχής μας, θα τον έκαναν πολύ γρήγορα ξεφτέρι,- ειδικά μετά την μάχη στά Δερβενάκια όπου ¨συγκεντρώθηκαν τα λάφυρα σε τεράστιους σωρούς " θα μπορούσε να ¨την κάνει ¨ όπως λέμε, να ..διαφύγει στο εξωτερικό, εξασφαλίζοντας για κάποιες γενιές τους απογόνους του. Μόνο πού δεν θα υπήρχε Ελλάδα σήμερα…

Μεταφερω για Ολους εσας...
__________________
Varthol On Line
Απάντηση με παράθεση