Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1  
Παλιά 04-08-07, 11:10
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 21:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
star Διαδραστικό Καλοκαιρινό διήγημα

Η μέρα προμηνύονταν ζεστή όπως και ο προηγούμενες παρόλο το χτεσινό βραδινό μπουρίνι.
Η Άρτεμις μόλις είχε ξυπνήσει και έπινε το γάλα της βλέποντας τις αγαπημένες της πρωινές παιδικές εκπομπές στην τηλεόραση του εξοχικού τους.
Κάθε χρόνο περίμενε πώς και πώς αυτές τις 15 μέρες που όλα τα παιδιά μαζευόντουσαν και περνούσαν ατελείωτες ώρες παχνιδιού στη θάλασσα, στις εκδρομές στόυς γύρω λόφους και τα βράδια στις δροσερές αυλές των σπιτιών τους ανταλάσσοντας ιστορίες δράσης και μυστηρίου.
Η ώρα είχε πάει 10.
'Τα παιδιά θα έχουν ήδη κατέβει στην παραλία' σκέφτηκε.
Είχε ήδη βάλει το πράσινο μαγιό της με τα λουλουδάκια από την ώρα που ξύπνησε, άρπαξε τη μάσκα, έβαλε τις σαγιονάρες της, έδωσε ένα τρυφερό φιλί στην μαμά της και πήρε το μονοπάτι για την παραλία.
Αντιηλιακό έβαλες ? φώναξε η μαμά, αλλά η Άρτεμις είχε ήδη χαθεί πίσω από τα κυπαρίσσια του μονοπατιού.
Η παραλία του χωριού δεν ήταν πολύ μεγάλη αλλά είχε ψιλή άμμο και γύρω γύρω είχε βραχους που φιλοξενούσαν κάθε μορφή θαλάσσια μορφής που θα μπορούσε να βρει κανείς στα νερά του Ιονίου.
Της άρεσε πολύ να χώνει την μούρη της με την μάσκα στο νερό και να παρατηρεί τα ψάρια, τα χταπόδια, και τα κοχύλια.
Τα παιδιά δεν είχαν κατέβει ακόμα, οπότε αποφάσισε να κάνει μια βουτιά μέχρι να κατέβουν όλοι και να πάνε κολυμπώντας στην διπλανή παραλία όπως κάνανε σχεδόν κάθε πρωί.
Το βραδινό μπουρίνι με το κύμα που είχε σηκώσει είχε θολώσει λίγο τα νερά και είχε ανακατώσει τον βυθό δημιουργώντας στον βυθό περίεργα σχήματα.
Η Άρτεμις πλησίασε κολυμπώντας τον μεγάλο βράχο στην γωνία της παραλίας για να ψάξει για καβουράκια. Βόυτηξε το κεφάλι της και με τηνβοήθεια της μάσκας άρχισε να κοιτάζει σε όλες τις εσοχές για τα αγαπημένα της ζωάκια. Σε ένα σημείο του βράχου φάνηκε να έχει ξεκολλήσει ένα κομμάτι του.
ʽΠερίεργο, χτες αυτό το κομμάτι ήταν στέρεοʼ σέφτηκε. Σήμερα με την παραμικρή κίνηση του νερού αυτό παλλόταν μπρος πίσω. Το χτεσινό κύμα φαίνεται πώς είχε βάλει το χεράκι του.
Το έσπρωξε με το χέρι της. Ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ξεκόλλησε και κύλησε στο βυθό ανακατεύοντας την άμμο.
Μόλις το νερό καθάρισε , κοίταξε στο κενό που είχε σχηματιστεί το οποίο είχε το μέγεθος πλέον ενός μικρού παιδιού για να δει μήπως κρύβεται κάποιο χταπόδι ή κάποιο καβουράκι.
Κοιτάζοντας στην εσοχή παρατήρησε όμως με μεγάλη έκληξη ότι είχε δημιουργηθεί μια τρύπα. Ένα έντονο φως, πιο λαμπρό από την γύρω περιοχή της θάλασσας να έρχεται από το πίσω μέρος. Από την αγωνία της είχε ξεχάσει να βγει στην επιφάνεια να αναπνεύσει και το οξυγόνο κόντευε να τελειώσει από τα πνευμόνια της.
Βγήκε, πήρε μια βαθιά ανάσα και ξανάβαλε το κεφάλι στο νερό.
Η τρύπα ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να περάσει. Πήρε την απόφαση , έκανε ένα μακροβούτι και γλίστρησε ανάμεσα στο βράχο.

Η συνέχεια δική σας...
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη amigos : 07-08-07 στις 18:15
Απάντηση με παράθεση