...14 ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. (Ματθ.β’)
Διανοίγει Ο Κύριος ως ‘’εγώ ειμί η Οδός’’ και την δική μας επιστροφή. Αυτήν υλοποιεί και ‘’σαρκώνει’’ ο άρτι Σαρκωθείς Κύριος, με δύο ισάξια σκέλη. (ΚΑΙ) σοφίας (ΚΑΙ) δύναμης...
Η διακεκομμένη ευθεία προτυπώθη ως σοφία*, το δε έρπων ''σώμα'' των ισραηλιτών με την ΠΔ και τα σημεία (και δύναμη) εξόδου. Η σκιά του άλλου, ορθίου Σώματος / Ορθοδόξου Εκκλησίας… 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.
Με αυτά τα δύο ισάξια σκέλη, Ο Κύριος καλύπτει και τις δύο ‘’ανάγκες’’ κατά τη φύση του καθενός, φιλοσοφική και φιλοδύναμη. Φιλοελληνική και φιλοϊουδαϊκή, που ο καθένας, σημεία και σοφία ζητά. Και να, μας τα δίνει.
Με την γέννηση η κρίσις και με την κρίση η γέννησις.
Ανατέλει με την γέννηση, το Φως το της γνώσεως, ως σκυταλοδρομία της θύραθεν παιδείας και ενδεικτικής από Θεού σοφίας/προπαιδείας.
Οι δύο ''κορυφούλες'' στο όρος Σινά**, που σηματοδοτούν και τη δική μας μεταμόρφωση και τη δική μας έξοδο από αίγυπτο ... και τη δική μας κλήση σαν υιούς Του μας ''προσανατολίζουν'' και συγχρόνως μας παραινούν για την ορθή χρήση / διαχείρηση των δυνάμεων του νοός. Του (τάχα ιστορικού) ισραήλ, αλλά στην κυριολεξία, αφού ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ, στην ουσία, τον καθένα μας.
-
συνέχεια-