[Xenios]

Μου πρότειναν ή μάλλον με εξανάγκασαν, να πάω σήμερα για κάτι ψώνια στο μεγάλο υπερκατάστημα στην Νερατζίωτισσα. Ήταν η πρώτη επίσκεψη μου και με απλά λόγια δεν με εντυπωσίασε καθόλου.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι ήταν αυτές οι εκφράσεις θαυμασμού που άκουγα μέχρι τώρα. Δεν έχεις πάει εκεί; χάνεις...

Τι να χάσω βρε παιδιά; Πρώτα απ' όλα τα μαγαζιά εκεί υπολειτουργούν, πάνω από δύο άτομα προσωπικό δεν είδα σε κανένα απ αυτά που με ενδιέφεραν και επισκέφτηκα. Αν πήγαινα στην αγαπημένη μου Ομόνοια, θα είχα σε μικρότερες αποστάσεις όλα αυτά τα μαγαζιά και μάλιστα με πολύ περισσότερα είδη.

Φτύσαμε αίμα για να βρούμε έναν άνθρωπο να μας μιλήσει, έναν πωλητή που δεν θα ήταν ταυτόχρονα ταμίας πωλητής και συσκευαστής δώρων.

Και αφού φτύσαμε αίμα για να βρούμε ποιος είναι που, ξεποδαριασμένοι ανεβήκαμε στις καφετέριες να δροσιστούμε με κανένα αναψυκτικό. Τα μαγαζιά άδεια από κόσμο, αλλά η πιτσιρικαρία να έχει κατακλείσει τα εκατοντάδες τραπεζάκια. Όρθιοι την βγάλαμε.

Δεν ξέρω πόσο in είναι αυτό το μαγαζί, έχω δει πολύ πιο σπουδαία πολυκαταστήματα στο εξωτερικό, αλλά γιατί θα πρέπει να είναι και τόπος συνάντησης όλων των 14χρονων;

Τι μόδα είναι αυτή να μαζεύονται κάτω από ένα θόλο και να πνίγονται στο ζουμί του ιδρώτα τους στους 35 βαθμούς; Πιο δροσερό μέρος δεν υπάρχει;