Πριν δυόμιση χρόνια δεν υπήρχε ελληνικό forum με περιπτώσεις συγγενών που αντιμετωπίζουν ότι αντιμετώπισα και εγώ με την πάθηση του μπαμπά μου και ότι αντιμετωπίζετε και εσείς. Συγχαρητήρια σε όσους το ξεκίνησαν!
Ακόμη δεν σταματάνε να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου όσα έζησα μαζί με την μητέρα και τον αδερφό μου για περίπου 3 μήνες από την στιγμή που οι γιατροί κατάφεραν επιτέλους να εντοπίσουν από τι έπασχε ο μπαμπάς μου. Στα 59 του και με ένα εξαιρετικά σπάνιο για την ηλικία του βεβαρυμένο ιατρικο ιστορικό (έρπουσα χοριοειδίτιδα = μείζον πρόβλημα όρασης, οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση = ένα κλικ πριν την νεφρική ανεπάρκεια, 2πλό bypass στα 57 του και με ένα coctail χαπιών από τις προηγούμενες παθήσεις να τον συνοδεύουν για αρκετά χρόνια) προέκυψε άλλη μία ύπουλη και σπάνια νόσος!
Στην περίπτωσή μας, οι γιατροί στο Πανεπιστημιακό της Λάρισας χρειάστηκαν σχεδόν 1,5 μήνα για να βγάλουν πόρισμα καθώς η εισαγωγή του είχε γίνει λόγω πυρετού και αιμόπτυσης. Μια σκιά στον πνεύμονα έστρεψε τις εξετάσεις αλλού. Ηταν περίπλοκα τα πράγματα και κατάλαβα εκ των υστέρων, αφού διάβασα αμέτρητα άρθρα σε ιατρικά site και case studies στα αγγλικά ότι το πολλαπλό μυέλωμα -όταν επιτέλους μας το ανακοίνωσαν- ήταν σε προχωρημένο στάδιο!! Οι γιατροί εκεί, δεν μας είπαν πολλά. Τους ρωτούσα πράγματα και απορούσαν πως ήξερα τόσα!
ΜΗΝ ΔΙΣΤΑΖΕΤΕ ΝΑ ΡΩΤΑΤΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ! ΓΙΝΕΤΕ "ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ"! ΕΠΙΜΕΙΝΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ! ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΜΥΕΛΩΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΙΠΗ ΚΑΙ ΟΙ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΓΩΓΗ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΡΙΣΚΑ!
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ!
Καθώς δεν μπόρεσαν να αναλάβουν τόσο βαρύ περιστατικό μας έστειλαν στο αιματολογικό στο Γενικό της Λάρισας και μετά στο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης όπου μείναμε μόλις μία εβδομάδα... ήταν ήδη πολύ αργά. Πνευμονικό οίδημα έγραψαν στο πιστοποιητικό θανάτου. Δεν μπήκαμε ποτέ σε διαδικασία χημειοθεραπείας. Δεν υπήρξε ποτέ πόνος στα κόκκαλα. Δεν έχασε ποτέ την πίστη και το σθενος του γιατί ήθελε να δει το νεογέννητο εγγονάκι του... Δεν του είπαμε ποτέ τι στα αλήθεια είχε.. θα ήταν πολύ σκληρό να το αντέξει και αυτό! Το πάλεψε όμως πραγματικά πολύ γενναία!!!
Λυπάμαι μόνο που δεν πρόλαβα να του πω όλα όσα ήθελα....

Αν η περίπτωσή μου ήταν έστω και λίγο πιο δύσκολη ή περίπλοκη από την δική σας.. κάντε κουράγιο! Δείξτε όλη σας την αγάπη, μοιραστείτε όλες τις όμορφες στιγμές και φροντίστε να κλείνουν με ένα χαμόγελο! Θα είναι οι πολύτιμες αναμνήσεις που θα αποτυπωθούν έντονα στη μνήμη.
Καλή δύναμη σε όλους!