Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #5  
Παλιά 28-03-09, 11:10
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από christi Εμφάνιση μηνυμάτων
Δεν μπορώ όμως να μην σκεφτώ, "Τι κάνουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες, τα μωρά τους τα παιδιά τους, κατά το διάστημα των επαγγελματικών δραστηριοτήτων τους;" Τι δομές και πρόνοια υπάρχει από το κράτος;

Οι μαμάδες κ οι μπαμπάδες εδώ, έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα; Τι αποφασίσατε, ποια λύση βρήκατε;
Λύση; Ποια λύση; Υποδομή; Το έχει στο λεξικό;

Κοίτα, επειδή δεν είμαστε όλες βουλευτίνες να πηγαίνουμε για ψηφοφορία και να παίρνουμε το αγγελούδι (ή τα αγγελούδια) μας μαζί, λίγες "λύσεις" υπάρχουν.

Ή χρησιμοποιείς την παραδοσιακή μέθοδο στην οποία έχει στηριχτεί το ελληνικό κράτος για να μην παρέχει ΚΑΜΜΙΑ υποδομή, δηλαδή τη λύση "γιαγιά".

Ή - αν δεν υπάρχει η πρώτη λύση - πληρώνεις όλο σου το μισθό σε μια γυναίκα να σου κρατάει το παιδί (ή τα παιδιά) με κίνδυνο να γίνει το σπίτι πεδίο μάχης κι εσύ εγκληματίας. Στην περίπτωση αυτή σου μένει το παιδί με τους μώλωπες και έχεις εξασφαλίσει τουλάχιστον τα ένσημα του ΙΚΑ.

Ή - αν δεν υπάρχει η πρώτη και δεν προτιμάς τη δεύτερη λύση - πληρώνεις όλο σου το μισθό (ο μισθός είναι χαμένος σε κάθε περίπτωση τελικά) σε βρεφονηπιακό σταθμό - ή σταθμό, ανάλογα την ηλικία - οπότε εκεί σου μένει το παιδί με ένα τσιπάκι γεμάτο τραγούδια στον εγκέφαλο και πολλές ζωγραφιές στο ψυγείο, όμως πάλι έχεις εξασφαλίσει τα ένσημα του ΙΚΑ (ή άλλου ασφαλιστικού φορέα εν πάση περιπτώση)

Ή - αν δεν "παίζει" τίποτα από τα ανωτέρω - σταματάς να πληρώνεις όλο σου το μισθό γιατί απλά σταματάς να παίρνεις μισθό αφού τελικά βάζεις τον απαυτό σου σπίτι και μεγαλώνεις τα παιδιά μόνη σου. Σε αυτή την περίπτωση χάνεις τα ένσημα του ΙΚΑ (ή άλλου) οπότε και την όποια σύνταξη, κι ενέχει ο κίνδυνος να βρεθείς κάποια στιγμή στο σταθμό και να αναρωτιέσαι "πού πήγαν τα τραίνα; κι εγώ πού ήμουν όταν συνέβαιναν όλα αυτά;" Όμως... σου μένουν ένα ή δύο ή τρία κλπ αξιολογότατα παιδιά, που τα 'χεις μεγαλώσει όπως νομίζεις καλύτερα, και που θα γυρίσουν μεθαύριο να σου πουν "και τι έκανες εσύ για μας!" (επίσης σε αυτή την περίπτωση σου μένουν και οι γούβες στον τοίχο όταν θα χτυπήσεις το κεφάλι σου!)

Και υπάρχει και μια τελευταία περίπτωση, ένα συνοθύλευμα, ένας απίθανος συνδυασμός όλων αυτών, ο επονομαζόμενος "γονιός πατίνι" που προσαρμόζει εις καθείς ανάλογα των δυνατοτήτων, των ωραρίων, κλπ. Σε αυτή την περίπτωση δε σου μένει απολύτως τίποτα! (αλλά βαριέμαι να το αναλύσω)

Και μη θεωρήσει κανείς ότι ειρωνεύομαι, γιατί εν Ελλάδι και σε κρίση υπογεννητικότητας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΟΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΙΑ!
Τέλος!
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to purple anemone For This Useful Post:
Archmage (28-03-09), Platinum (30-03-09)