[maralin]

Ως φραγμό,στον ακράτητο και ταχύρροπο νού οι πατερες μας δεν βρήκαν αλλο μέσο ικανότερο απο την μνήμη του Θεού και με κατάλληλους όρους μας τους διδάσκουν: "Μνημονευτέον του Θεού ή αναπνευστέον" λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος."Ιησού μνήμη ενωθείτω τη πνοή σου" λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος."Παρέμεινε τη διανοία και ου κοπιάσεις εν πειρασμοίς" λέγει ο Ησύχιος ο Πρεσβύτερος. Ο Θεόδωρος ο Σιναϊτης λέγει επίσης "της μνήμης Θεού εκλιπούσης ο των παθών τάραχος εμ ημίν χώραν λαμβάνει".

Η συνεχής μνήμη Θεού τηρούμενη είναι και λέγεται νήψις και οδηγεί εις πάσαν οδόν αρετής και εντολής του Θεού, καθώς λέγει και ο Δαυίδ "προορώμην τον Κύριον ενώπιον μου δια παντός, ότι εκ δεξιών μου εστίν ίνα μη σαλευθώ και εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην".